بررسی عوامل بروز سندرم فرسودگی و میزان تنیدگی در پرستاران

مقدمه: سندرم فرسودگی به عنوان بروز خستگی عاطفی و کاهش عملکرد شخصی قلمداد می گردد که نتیجه تحلیل منابع انرژی و قدرت سازگاری فرد به علت وجود استرس های شغلی مزمن است. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان تأثیر عوامل مختلف بروز این سندرم در پرستاران شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی جهرم انجام شد. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود. نمونه گیری به صورت سرشماری( شامل 212 نفر) از کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های علوم پزشکی جهرم( مطهری و پیمانیه) طی زمستان 1391 و بهار 1392 انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات دو چک لیست بررسی عوامل بروز سندرم فرسودگی و پرسشنامه استاندارد تنیدگی کوهن بود. داده های توسط نرم افزار spss و روش های آماری توصیفی و ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: در این مطالعه میانگین نمره فرسودگی 5/7± 86 (سطح متوسط) و میانگین نمره تنیدگی 19/7± 88/24 (سطح استرس متوسط) بود. ارتباط آماری معنی داری بین نمره فرسودگی و میزان تنیدگی مشاهده گردید( p value< 0.05). بحث و نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که از دیدگاه پرستاران، عوامل مختلف، تأثیرات متفاوتی بر بروز سندرم فرسودگی شغلی دارند. لذا باید با اتخاذ تدابیر مناسب جهت کاهش استرس های مختلف، میزان ابتلا به سندرم فرسودگی را کاهش داد.